Zanieczyszczenia elektromagnetyczne sprzyjają powstawaniu bezdechu sennego

Co mówi nauka o bezdechu sennym?

Bezdech senny zaliczany jest do chorób najtrudniejszych w leczeniu. Choroba ta charakteryzuje się przerwami w oddychaniu występującymi podczas snu. Do pierwszych objawów należy nadmierna senność w ciągu dnia, zmęczenie i przysypianie. Bezdech senny daje również szereg innych objawów oraz powoduje liczne choroby współistniejące.

Przerwy w oddychaniu ograniczają dopływ tlenu, przez co mózg wysyła wielokrotne sygnały do budzenia się. Sygnały do budzenia się nie powodują bezpośrednio wybudzenia, lecz wzmożenie funkcji organizmu, np. przyspieszenie tętna i podwyższenie ciśnienia tętniczego. Z tego powodu sen nie przyczynia się do regeneracji organizmu, co z kolei skutkuje wzmożoną sennością w ciągu dnia.

Nieprawidłowe przerwy w oddychaniu trwają ponad 10 sekund i powodują zmniejszenie ilości tlenu we krwi. Prowadzi to do zatrzymania dopływu tlenu do tkanek, a przez to – do wybudzania się w celu wznowienia oddychania. Wszystkie te czynniki powodują poważne zaburzenie struktury snu i utrudniają regenerację organizmu. Osoby chrapiące, którym doskwiera wzmożona senność w ciągu dnia, często mają poważne podejrzenia, że podczas snu doświadczają przerw w oddychaniu.

Czynniki ryzyka bezdechu sennego:

• otyłość
• niedrożność nosa
• powiększone migdałki
• rozluźnienie mięśni gardła
• spożywanie alkoholu, zażywanie środków nasennych, ecstasy (MDMA)
• wrodzona wada i deformacja dolnej szczęki
• przerost tkanek podniebienia miękkiego
• elektrosmog / zanieczyszczenia elektromagnetyczne
  

Nieleczony bezdech senny często powoduje zaburzenia zdrowotne (np. nadciśnienie tętnicze, zawał serca, udary, itp.). Jeżeli zachodzi podejrzenie bezdechu sennego, należy wykonać diagnostykę snu. Analiza snu pozwoli ustalić, czy przerwy w oddychaniu są wystarczająco poważne, aby uzasadnić konieczność leczenia.

Nauka od dziesięcioleci zajmuje się diagnozowaniem i obrazem klinicznym bezdechu sennego. Teraz do badań nad tą chorobą po raz pierwszy włączono czynniki zewnętrzne i środowiskowe, takie jak zanieczyszczenia elektromagnetyczne w sypialni. Mimo że orędownicy tej teorii wciąż stanowią mniejszość, jest ona coraz częściej traktowana poważnie.

Akademia GEOVITAL w ostatnich latach świadczyła wsparcie wielu pacjentom, którzy cierpieli na dolegliwości związane z bezdechem sennym. Przez wiele lat stosowali oni aparaty  CPAP* wspierające proces oddychania – zło konieczne dla pacjentów, ich partnerów i partnerek. Co ciekawe, wszystkie pomiary promieniowania wykonane w sypialniach osób cierpiących na bezdech senny wykazały podwyższony poziom ekspozycji na zanieczyszczenia elektromagnetyczne pochodzące z linii energetycznych i wewnętrznego okablowania elektrycznego – ściany sypialni w znacznym stopniu wystawiały okolice łóżka na działanie promieniowania.

Po zastosowaniu odłączników zasilania i/lub ekranowania, 2/3 pacjentów z bezdechem sennym mogło funkcjonować bez aparatów CPAC, ponieważ przerwy w oddychaniu minęły.

*CPAP to skrót od wyrażenia Continuous Positive Airway Pressure (stałe dodatnie ciśnienie w drogach oddechowych). Aparat CPAC ma za zadanie dostarczyć stałą ilość powietrza pod ciśnieniem i jest stosowany w leczeniu obturacyjnego bezdechu sennego, zaburzeń oddychania w czasie snu i chrapania.

SZYBKIE LINKI